De destijds 25-jarige Bulgaarse Monika Tanova wordt sinds donderdag 30 december 2010 vermist. Monika verkocht met regelmaat de Zelfkrant voor de ingang van supermarkt Aldi aan Plein 1953 in Rotterdam. Na 30 december 2010 heeft niemand meer iets van haar vernomen. Sinds haar verdwijning is daarom veel media-aandacht gevraagd, onder andere via de website www.helpmonikavinden.nl. Dit leverde veel tips op. Deze tips zijn allemaal onderzocht, maar Monika is nog altijd niet terecht.
Monika Tanova (destijds 25) sprak 30 december 2010 rond 15.30 uur met haar partner af, maar zij kwam nooit aan op de afgesproken locatie. Op camerabeelden van het Rotterdamse metrostation Slinge is Monika rond 09.00 uur voor het laatst te zien.
Wel blijkt uit rechercheonderzoek dat zij die ochtend nog in de omgeving van het nabijgelegen Plein 1953 verbleef. Daar verkocht Monika regelmatig de Zelfkrant, een soort straatkrant. Dat deed ze voor de ingang van supermarkt Aldi aan Plein 1953. Onduidelijk is of zij dat 30 december ook deed.
Volgens getuigen zou Monika de dag van haar verdwijning schoonmaakwerkzaamheden verrichten bij iemand thuis. Uit haar telefoongegevens blijkt dat zij van het einde van de ochtend tot halverwege de middag in de omgeving van de wijk Zuidwijk was. Daarna blijkt Monika compleet spoorloos.
Wie is Monika Tanova?
Monika Ivanova Tanova is geboren op 4 september 1985 in Montana, Bulgarije. Monika is de middelste uit een gezin met drie kinderen. Haar oudere zus woont in Italie, haar jongere broer in Bulgarije.
In januari 2010 kwam Monika naar Nederland. Zij woonde met haar ouders aan de Schoklandsestraat in Rotterdam-Zuid (een zijstraat van de Pleinweg). Omdat ze in Nederland geen vast werk kon vinden, keerde ze in mei 2010 terug naar Bulgarije. Daar ontmoette zij haar zes jaar jongere Bulgaarse vriend die al in Nederland woonde. Reden voor Monika om in juli 2010 weer naar Nederland te komen. Ze woonde aan de Katendrechtse Lagedijk in Rotterdam samen met haar vriend en schoonmoeder. Later is het drietal verhuisd naar de Pleinweg in Rotterdam.
De familie en vrienden van Monika omschrijven haar als een lieve, eerlijke vrouw, die geen vlieg kwaad doet. Monika had weinig hobby's. Ze zat met regelmaat achter de computer op Facebook of Skype met vrienden of familie en deed huishoudelijk werk. Monika spreekt gebrekkig Nederlands.
In de periode dat Monika bij haar ouders woonde aan de Schoklandsestraat (februari t/m april 2010), werkte zij bij een komkommerkwekerij in Mijnsheerenland. Ook heeft Monika in de zomer van 2010 parfum verkocht bij een marktkoopman op het Afrikaanderplein in Rotterdam. Dit deed zij op woensdag en/of zaterdag.
Monika verkocht met regelmaat de Zelfkrant, een soort straatkrant. Zij verkocht die voor supermarkt Aldi aan Plein 1953 in Rotterdam. Dit deed zij wekelijks, niet op vaste dagen.
Op de dagen dat Monika de Zelfkrant verkocht, verscheen zij volgens personeel van Aldi rond 09.00 Ã 10.00 uur en vertrok ze tussen 14.00 en 15.00 uur. Volgens familie en vrienden van Monika werd zij door klanten van de supermarkt weleens gevraagd bij hen thuis schoon te maken. Ook benaderde zij volgens hen zelf weleens klanten met de vraag om schoonmaakwerkzaamheden te verrichten.
Monika is christelijk en bezocht soms met vriendinnen en familie de kerk Holyfire House of Grace aan de Wolphaertsbocht in Rotterdam.
Volgens familie en vrienden van Monika is het ondenkbaar dat zij vrijwillig verdween. Volgens hen was ze gelukkig en keek ze bijvoorbeeld uit naar de komende jaarwisseling. Ze kocht voor die gelegenheid ook al nieuwe kleding. Daarnaast waren haar zus en zwager speciaal voor de feestdagen overgekomen uit Italië. Monika zou met hen na de feestdagen naar Bulgarije gaan voor een bezoek aan een dokter. Monika had namelijk veel last van haar onderrug. In juli 2011 zou Monika met haar vriend trouwen in Bulgarije.
Op donderdag 30 december 2010 verliet Monika omstreeks 08.40 uur met haar schoonmoeder hun woning aan de Pleinweg in Rotterdam-Zuid. Daar pakten zij de tram richting metrostation Maashaven. Monika stapte vervolgens over op de metro richting Slinge. Haar schoonmoeder nam een andere route. Volgens haar schoonmoeder maakte Monika die dag een normale indruk. Uit camerabeelden van metrostation Slinge blijkt dat Monika de dag van haar verdwijning rond 09.02 uur het metrostation verliet.
Op camerabeelden is te zien dat Monika de dag van haar verdwijning een donkere jas met capuchon, een donkere broek en donkere schoenen droeg. Ook had zij een rode rugtas bij zich.
Monika zou de dag van haar verdwijning de Zelfkrant verkopen, een soort straatkrant. Dit deed zij altijd voor supermarkt Aldi aan Plein 1953 in Rotterdam. Nog altijd is het onduidelijk of Monika de dag van haar verdwijning bij de supermarkt geweest is. Omdat Monika last van haar onderrug had, maakte zij ter ondersteuning weleens gebruik van een krukje. Dit krukje werd door personeel van Aldi in de bedrijfskantine bewaard. Als Monika kwam, mocht zij zelf dit krukje pakken.
Volgens personeel van Aldi stond het krukje de dag van haar verdwijning buiten. Het vermoeden is dat Monika de ochtend van haar verdwijning dus bij de Aldi was.
Er is nog een reden om dit aan te nemen: Monika raapte zwerfvuil op dat rondom de winkelwagens lag voor supermarkt Aldi. De vuilniszak waar zij dit in deponeerde, stond er die dag ook.
Uit telefoongegevens blijkt dat Monika rond 09.07 uur belde naar haar voormalig werkgever van de komkommerkwekerij. Dit gesprek ging volgens hem over het geldbedrag dat Monika nog van hem tegoed had.
Daarna belde Monika rond 09.20 uur haar nicht om te vragen of zij ergens wilde schoonmaken. Haar nicht kon niet en dus besloot Monika de schoonmaakklus zelf aan te nemen. Monika sprak daarbij niet over een naam of adres in verband met het schoonmaakwerk.
Om 11.12 uur werd Monika gebeld door haar moeder. Volgens haar moeder zei Monika dat ze voor de Aldi was. De mobiele telefoon van Monika maakte echter op dat moment gebruik van de zendmast aan de Scherpenhoek in Rotterdam (zie afbeelding).
Waar Monika tussen 09.20 uur en 11.12 uur verbleef, is voor de politie onbekend.
Omstreeks 11.57 uur werd Monika gebeld door een familielid van de schoonfamilie van Monika.
Daarna werd Monika om 13.35 uur gebeld door haar vriend. Ze gaf aan dat zij bijna klaar was met schoonmaakwerk en daarna naar Plein 1953 zou komen. Ook hierbij noemde zij geen persoon of adres waar zij op dat moment was. Toen Monika's vriend haar om 14.47 uur nogmaals belde, kreeg hij direct haar voicemail.
Tijdens de telefoongesprekken na 11.12 uur maakte de mobiele telefoon van Monika gebruik van de zendmast aan de Scherpenhoek in Rotterdam.
Rond 15.30 uur had Monika die middag met haar vriend afgesproken, maar zij kwam nooit aan op de afgesproken locatie (nabij supermarkt Aldi aan Plein 1953).
Omstreeks 21.30 uur die dag deed de vriend van Monika in aanwezigheid van haar ouders aangifte van vermissing.
Wat heeft de politie tot nu toe gedaan?
De politie stelde direct een onderzoek in nadat Monika als vermist werd opgegeven. Zo is Monika direct geregistreerd als vermist in de landelijke politiesystemen. Daarnaast deed de politie navraag bij alle ziekenhuizen in de regio of Monika er mogelijk opgenomen was.
Het rechercheteam werd uitgebreid naar een TGO (Team Grootschalige Opsporing) omdat al snel duidelijk werd dat er verontrustende omstandigheden waren (de zeer plotselinge verdwijning, geen contact met familieleden en/ of vrienden, geen telefoonbereik).
De politie vroeg camerabeelden op en bekeek deze uitvoerig. Bijvoorbeeld de RET-beelden van metrostation Slinge. Dit om te kijken of er mogelijk iemand met Monika meeliep, of zij misschien gevolgd is, welke uitgang zij nam en welke kant zij opliep.
De route die Monika mogelijk liep vanuit het metrostation richting Plein 1953, is nagelopen. Daarbij is specifiek gekeken of er camera's op de route hingen en waar zij mogelijk door getuigen is gezien.
De politie sprak familieleden, vrienden, kennissen en voormalig werkgevers van Monika. Sommigen zijn zelfs meerdere malen verhoord. Daarnaast sprak de politie met diverse getuigen naar aanleiding van flyeracties en media-aandacht. Uit de verklaringen van familie en vrienden lijkt men met het weglopen van Monika geen rekening te houden, omdat zij daar niet het type voor zou zijn en men kon ook geen reden bedenken waarom Monica weg zou zijn gelopen. Als ze al weg was gelopen, had Monica in ieder geval een aantal vriendinnen op de hoogte gesteld.
De historische gegevens van Monika's mobiele telefoon zijn opgevraagd en uitvoerig geanalyeerd. Op deze manier ontstond een beeld met wie Monika onder andere de dag van haar verdwijning telefonisch contact had. Ook heeft de politie het zendmastgebied geanalyseerd waar Monika's telefoon op 'aanstraalde'.
Bus- en vliegtuigmaatschappijen zijn bevraagd of Monika mogelijk per bus of vliegtuig gereisd heeft. Daarnaast is contact geweest met de politie in Bulgarije of Monika mogelijk in Bulgarije verbleef. Monika zou volgens de Bulgaarse autoriteiten in het bezit zijn van een identiteitsbewijs. Beide documenten werden niet in haar woning aangetroffen waardoor aannemelijk is dat Monika beide documenten bij zich had op 30 december 2010. Monika staat nog steeds internationaal gesignaleerd.
De woning waar Monika verbleef, is door de politie doorzocht en enkele goederen, zoals haar computer, zijn in beslag genomen voor verder onderzoek. DNA-materiaal (afkomstig van een haarelastiek van Monika en haar tandenborstel) is opgenomen in de landelijke DNA-databank
Expertise Roma-cultuur ingeschakeld
De politie heeft expertise ingeschakeld met betrekking tot de Bulgaarse cultuur.
De politie riep meerdere keren de hulp van het publiek in via tv-programma's als Opsporing Verzocht en Hart van Nederland. Het filmpje van Opsporing Verzocht bestaat uit twee delen. Klik hier om het eerste deel te bekijken. (bij 20 min. start de zaak Tanova). Het tweede deel van het filmpje vindt u hier.
Op locaties waar Monika volgens camerabeelden of getuigen mogelijk op de dag van haar verdwijning verbleef of waar zij regelmatig kwam, plaatste de politie borden met een getuigenoproep. Ook werden er posters en flyers verspreid.
Ook is er geflyerd in Den- Haag. Dat gebeurde nadat informatie was binnengekomen dat Monika in Den Haag in de prostitutie zou zitten (Zie mogelijke scenario's).
Een jaar na haar verdwijning vroeg de politie opnieuw aandacht voor de zaak in de media. Dit leverde opnieuw enkele tips op.
Vanaf 4 september 2012 t/m 31 oktober 2012 heeft de politie de website www.helpmonikavinden.nl opengesteld. Iedereen kon via de website een reactie achterlaten middels een vraag, tip of scenario. In totaal kreeg de politie 279 reacties. Al deze reacties zijn door de politie uitgezocht, maar Monika is dus nog altijd niet gevonden.
De destijds 25-jarige Bulgaarse Monika Tanova wordt sinds donderdag 30 december 2010 vermist. Monika verkocht met regelmaat de Zelfkrant voor de ingang van supermarkt Aldi aan Plein 1953 in Rotterdam. Na 30 december 2010 heeft niemand meer iets van haar vernomen. Sinds haar verdwijning is daarom veel media-aandacht gevraagd, onder andere via de website www.helpmonikavinden.nl. Dit leverde veel tips op. Deze tips zijn allemaal onderzocht, maar Monika is nog altijd niet terecht.
Monika Tanova (destijds 25) sprak 30 december 2010 rond 15.30 uur met haar partner af, maar zij kwam nooit aan op de afgesproken locatie. Op camerabeelden van het Rotterdamse metrostation Slinge is Monika rond 09.00 uur voor het laatst te zien.
Wel blijkt uit rechercheonderzoek dat zij die ochtend nog in de omgeving van het nabijgelegen Plein 1953 verbleef. Daar verkocht Monika regelmatig de Zelfkrant, een soort straatkrant. Dat deed ze voor de ingang van supermarkt Aldi aan Plein 1953. Onduidelijk is of zij dat 30 december ook deed.
Volgens getuigen zou Monika de dag van haar verdwijning schoonmaakwerkzaamheden verrichten bij iemand thuis. Uit haar telefoongegevens blijkt dat zij van het einde van de ochtend tot halverwege de middag in de omgeving van de wijk Zuidwijk was. Daarna blijkt Monika compleet spoorloos.
Wie is Monika Tanova?
Monika Ivanova Tanova is geboren op 4 september 1985 in Montana, Bulgarije. Monika is de middelste uit een gezin met drie kinderen. Haar oudere zus woont in Italie, haar jongere broer in Bulgarije.
In januari 2010 kwam Monika naar Nederland. Zij woonde met haar ouders aan de Schoklandsestraat in Rotterdam-Zuid (een zijstraat van de Pleinweg). Omdat ze in Nederland geen vast werk kon vinden, keerde ze in mei 2010 terug naar Bulgarije. Daar ontmoette zij haar zes jaar jongere Bulgaarse vriend die al in Nederland woonde. Reden voor Monika om in juli 2010 weer naar Nederland te komen. Ze woonde aan de Katendrechtse Lagedijk in Rotterdam samen met haar vriend en schoonmoeder. Later is het drietal verhuisd naar de Pleinweg in Rotterdam.
De familie en vrienden van Monika omschrijven haar als een lieve, eerlijke vrouw, die geen vlieg kwaad doet. Monika had weinig hobby's. Ze zat met regelmaat achter de computer op Facebook of Skype met vrienden of familie en deed huishoudelijk werk. Monika spreekt gebrekkig Nederlands.
In de periode dat Monika bij haar ouders woonde aan de Schoklandsestraat (februari t/m april 2010), werkte zij bij een komkommerkwekerij in Mijnsheerenland. Ook heeft Monika in de zomer van 2010 parfum verkocht bij een marktkoopman op het Afrikaanderplein in Rotterdam. Dit deed zij op woensdag en/of zaterdag.
Monika verkocht met regelmaat de Zelfkrant, een soort straatkrant. Zij verkocht die voor supermarkt Aldi aan Plein 1953 in Rotterdam. Dit deed zij wekelijks, niet op vaste dagen.
Op de dagen dat Monika de Zelfkrant verkocht, verscheen zij volgens personeel van Aldi rond 09.00 Ã 10.00 uur en vertrok ze tussen 14.00 en 15.00 uur. Volgens familie en vrienden van Monika werd zij door klanten van de supermarkt weleens gevraagd bij hen thuis schoon te maken. Ook benaderde zij volgens hen zelf weleens klanten met de vraag om schoonmaakwerkzaamheden te verrichten.
Monika is christelijk en bezocht soms met vriendinnen en familie de kerk Holyfire House of Grace aan de Wolphaertsbocht in Rotterdam.
Volgens familie en vrienden van Monika is het ondenkbaar dat zij vrijwillig verdween. Volgens hen was ze gelukkig en keek ze bijvoorbeeld uit naar de komende jaarwisseling. Ze kocht voor die gelegenheid ook al nieuwe kleding. Daarnaast waren haar zus en zwager speciaal voor de feestdagen overgekomen uit Italië. Monika zou met hen na de feestdagen naar Bulgarije gaan voor een bezoek aan een dokter. Monika had namelijk veel last van haar onderrug. In juli 2011 zou Monika met haar vriend trouwen in Bulgarije.
Op donderdag 30 december 2010 verliet Monika omstreeks 08.40 uur met haar schoonmoeder hun woning aan de Pleinweg in Rotterdam-Zuid. Daar pakten zij de tram richting metrostation Maashaven. Monika stapte vervolgens over op de metro richting Slinge. Haar schoonmoeder nam een andere route. Volgens haar schoonmoeder maakte Monika die dag een normale indruk. Uit camerabeelden van metrostation Slinge blijkt dat Monika de dag van haar verdwijning rond 09.02 uur het metrostation verliet.
Op camerabeelden is te zien dat Monika de dag van haar verdwijning een donkere jas met capuchon, een donkere broek en donkere schoenen droeg. Ook had zij een rode rugtas bij zich.
Monika zou de dag van haar verdwijning de Zelfkrant verkopen, een soort straatkrant. Dit deed zij altijd voor supermarkt Aldi aan Plein 1953 in Rotterdam. Nog altijd is het onduidelijk of Monika de dag van haar verdwijning bij de supermarkt geweest is. Omdat Monika last van haar onderrug had, maakte zij ter ondersteuning weleens gebruik van een krukje. Dit krukje werd door personeel van Aldi in de bedrijfskantine bewaard. Als Monika kwam, mocht zij zelf dit krukje pakken.
Volgens personeel van Aldi stond het krukje de dag van haar verdwijning buiten. Het vermoeden is dat Monika de ochtend van haar verdwijning dus bij de Aldi was.
Er is nog een reden om dit aan te nemen: Monika raapte zwerfvuil op dat rondom de winkelwagens lag voor supermarkt Aldi. De vuilniszak waar zij dit in deponeerde, stond er die dag ook.
Uit telefoongegevens blijkt dat Monika rond 09.07 uur belde naar haar voormalig werkgever van de komkommerkwekerij. Dit gesprek ging volgens hem over het geldbedrag dat Monika nog van hem tegoed had.
Daarna belde Monika rond 09.20 uur haar nicht om te vragen of zij ergens wilde schoonmaken. Haar nicht kon niet en dus besloot Monika de schoonmaakklus zelf aan te nemen. Monika sprak daarbij niet over een naam of adres in verband met het schoonmaakwerk.
Om 11.12 uur werd Monika gebeld door haar moeder. Volgens haar moeder zei Monika dat ze voor de Aldi was. De mobiele telefoon van Monika maakte echter op dat moment gebruik van de zendmast aan de Scherpenhoek in Rotterdam (zie afbeelding).
Waar Monika tussen 09.20 uur en 11.12 uur verbleef, is voor de politie onbekend.
Omstreeks 11.57 uur werd Monika gebeld door een familielid van de schoonfamilie van Monika.
Daarna werd Monika om 13.35 uur gebeld door haar vriend. Ze gaf aan dat zij bijna klaar was met schoonmaakwerk en daarna naar Plein 1953 zou komen. Ook hierbij noemde zij geen persoon of adres waar zij op dat moment was. Toen Monika's vriend haar om 14.47 uur nogmaals belde, kreeg hij direct haar voicemail.
Tijdens de telefoongesprekken na 11.12 uur maakte de mobiele telefoon van Monika gebruik van de zendmast aan de Scherpenhoek in Rotterdam.
Rond 15.30 uur had Monika die middag met haar vriend afgesproken, maar zij kwam nooit aan op de afgesproken locatie (nabij supermarkt Aldi aan Plein 1953).
Omstreeks 21.30 uur die dag deed de vriend van Monika in aanwezigheid van haar ouders aangifte van vermissing.
Wat heeft de politie tot nu toe gedaan?
De politie stelde direct een onderzoek in nadat Monika als vermist werd opgegeven. Zo is Monika direct geregistreerd als vermist in de landelijke politiesystemen. Daarnaast deed de politie navraag bij alle ziekenhuizen in de regio of Monika er mogelijk opgenomen was.
Het rechercheteam werd uitgebreid naar een TGO (Team Grootschalige Opsporing) omdat al snel duidelijk werd dat er verontrustende omstandigheden waren (de zeer plotselinge verdwijning, geen contact met familieleden en/ of vrienden, geen telefoonbereik).
De politie vroeg camerabeelden op en bekeek deze uitvoerig. Bijvoorbeeld de RET-beelden van metrostation Slinge. Dit om te kijken of er mogelijk iemand met Monika meeliep, of zij misschien gevolgd is, welke uitgang zij nam en welke kant zij opliep.
De route die Monika mogelijk liep vanuit het metrostation richting Plein 1953, is nagelopen. Daarbij is specifiek gekeken of er camera's op de route hingen en waar zij mogelijk door getuigen is gezien.
De politie sprak familieleden, vrienden, kennissen en voormalig werkgevers van Monika. Sommigen zijn zelfs meerdere malen verhoord. Daarnaast sprak de politie met diverse getuigen naar aanleiding van flyeracties en media-aandacht. Uit de verklaringen van familie en vrienden lijkt men met het weglopen van Monika geen rekening te houden, omdat zij daar niet het type voor zou zijn en men kon ook geen reden bedenken waarom Monica weg zou zijn gelopen. Als ze al weg was gelopen, had Monica in ieder geval een aantal vriendinnen op de hoogte gesteld.
De historische gegevens van Monika's mobiele telefoon zijn opgevraagd en uitvoerig geanalyeerd. Op deze manier ontstond een beeld met wie Monika onder andere de dag van haar verdwijning telefonisch contact had. Ook heeft de politie het zendmastgebied geanalyseerd waar Monika's telefoon op 'aanstraalde'.
Bus- en vliegtuigmaatschappijen zijn bevraagd of Monika mogelijk per bus of vliegtuig gereisd heeft. Daarnaast is contact geweest met de politie in Bulgarije of Monika mogelijk in Bulgarije verbleef. Monika zou volgens de Bulgaarse autoriteiten in het bezit zijn van een identiteitsbewijs. Beide documenten werden niet in haar woning aangetroffen waardoor aannemelijk is dat Monika beide documenten bij zich had op 30 december 2010. Monika staat nog steeds internationaal gesignaleerd.
De woning waar Monika verbleef, is door de politie doorzocht en enkele goederen, zoals haar computer, zijn in beslag genomen voor verder onderzoek. DNA-materiaal (afkomstig van een haarelastiek van Monika en haar tandenborstel) is opgenomen in de landelijke DNA-databank
Expertise Roma-cultuur ingeschakeld
De politie heeft expertise ingeschakeld met betrekking tot de Bulgaarse cultuur.
De politie riep meerdere keren de hulp van het publiek in via tv-programma's als Opsporing Verzocht en Hart van Nederland. Het filmpje van Opsporing Verzocht bestaat uit twee delen. Klik hier om het eerste deel te bekijken. (bij 20 min. start de zaak Tanova). Het tweede deel van het filmpje vindt u hier.
Op locaties waar Monika volgens camerabeelden of getuigen mogelijk op de dag van haar verdwijning verbleef of waar zij regelmatig kwam, plaatste de politie borden met een getuigenoproep. Ook werden er posters en flyers verspreid.
Ook is er geflyerd in Den- Haag. Dat gebeurde nadat informatie was binnengekomen dat Monika in Den Haag in de prostitutie zou zitten (Zie mogelijke scenario's).
Een jaar na haar verdwijning vroeg de politie opnieuw aandacht voor de zaak in de media. Dit leverde opnieuw enkele tips op.
Vanaf 4 september 2012 t/m 31 oktober 2012 heeft de politie de website www.helpmonikavinden.nl opengesteld. Iedereen kon via de website een reactie achterlaten middels een vraag, tip of scenario. In totaal kreeg de politie 279 reacties. Al deze reacties zijn door de politie uitgezocht, maar Monika is dus nog altijd niet gevonden.
